Badania laboratoryjne. Powinny one stanowić logiczne uzupełnienie badań klinicznych. Do badań podstawowych (poza grupą krwi) należy określenie składu morfologicznego krwi (jako minimalną granicę wartości przed zabiegami programowymi przyjmuje się Hb =110 g/l =10 g%, u noworodków 120g/l i odpowiednio do tego inne wartości – tab. 1-2) oraz ogólne badanie moczu. Inne badania, jak poziom cukru, jonów i białka w osoczu, próby wątrobowe, próby czynnościowe nerek, określenie układu krzepnięcia – lcoagulogram itp., ułatwiają wyjaśnienie dalszych wątpliwości. Każde z badań musi być ocenione i w miarę potrzeby rozszerzone odpowiednio do rodzaju choroby zasadniczej i stwierdzonych współistniejących zaburzeń chorobowych.

Każda operacja stanowi okres potencjalnych zagrożeń, dlatego też historia choroby, która jest podsumowaniem dotychczas posiadanych informacji o chorym, powinna być aktualnie zakończona wnioskiem – decyzją wykonania takiego lub innego zabiegu. Jest to potrzebne nie tylko z prawnego punktu widzenia uporządkowana historia choroby ułatwia również wybór odpowiedniego postępowania w przypadku wystąpienia, nie dających się nieraz przewidzieć przed zabiegiem, powikłań w czasie trwania zabiegu lub w okresie pooperacyjnym.