Inne badania diagnostyczne np. rtg klatki piersiowej, nakłucie lędźwiowe pozwalające wykluczyć inne źródła zakażenia. Zazwyczaj objawy nie są na tyle dramatyczne, aby nie było możliwe odczekanie 24 godzin na wynik z laboratorium świadczący o ewentualnym wzroście bakterii. W tym czasie należy podawać przez cewnik roztwór antybiotyku o szerokim zakresie działania. U około połowy dzieci postępowanie takie pozwala opanować zakażenie i uniknąć konieczności usunięcia cewnika (22). W przypadku stwierdzenia wyraźnego zakażenia w miejscu wprowadzenia cewnika nie należy zwlekać z jego natychmiastowym usunięciem. Po usunięciu cewnika należy bezwzględnie pobrać do badania bakteriologicznego jego odcięty koniec. W przypadku konieczności usunięcia cewnika należy pamiętać o dostarczeniu do żyły obwodowej roztworu zawierającego 10% glukozy, aby zapobiec wystąpieniu hipoglikemii po gwałtownym przerwaniu hiperalimentacji.
Czynnikami wywołującymi zakażenie są najczęściej bakterie Gram-dodatnie. W przeważającej większości hodowli uzyskuje się wzrost gronkowca i paciorkowca (22, 36), znacznie rzadziej bakterii Gram-ujemnych, jak Klebsiella, Pseudomonas i E. coli. Niewielki odsetek zakażeń stanowią zakażenia grzybicze wywołane przez Candida albicans (36, 39). Są to ciężkie uogólnione zakażenia występujące najczęściej u dzieci, które przebyły zakażenia bakteryjne, leczone przez dłuższy czas antybiotykami o szerokim zakresie działania.
Niebezpieczeństwo posocznicy grzybiczej wzrasta u chorych odżywianych poza- jelitowo przez wiele miesięcy.
