Leczenie

Przepuklinom oponowym, a zwłaszcza przepuklinom oponowo-mózgowym tylnym mogą towarzyszyć inne wady rozwojowe: małogłowie i niedorozwój mózgowia, wady móżdżku, wady podstawno-potyliczne czaszki, płaskopodstawie i wgniecenie podstawy czaszki (plałybasia, impressio basilaris), zespół Klippela-Feila, zespół Arnolda-Chiariego, wady zwojów półkul mózgowych i in. Niektóre z wymienionych wad są przyczyną współistnienia wodogłowia.

Leczenie. Ustalając wskazania do leczenia opieramy się na stanie ogólnym dziecka, umiejscowieniu guza przepuklinowego, szerokości rozszczepu kostnego czaszki, rozmiarach przepukliny, stanie zewnętrznym pokrywy i charakterze worka przepuklinowego. W celu ustalenia zakresu szczeliny kostnej korzysta się z diagnostycznych badań radiologicznych. Do ustalenia powiązań światła worka przepuklinowego z układem komór mózgowych wykonuje się ultrasonografię, tomografię komputerową, odmę czaszkową, a w wyjątkowych, uzasadnionych przypadkach

badanie naczyniowe z użyciem środka cieniującego. Badania te orientują nas w zakresie przemieszczenia tkanki mózgowej poza obręb czaszki.