Noworodka należy intubować po ułożeniu go na płasko bez poduszki. Głowa nie powinna być nadmiernie wyprostowana. Prostą łopatkę laryngoskopu dziecięcego należy /prowadzić do głębokości głośni i unieść pionowo. Często korzystne wyniki daje ytmiczne wdmuchiwanie tlenu (prawdopodobnie dzięki zmianom ciśnienia w oskrze- ach, a nie wskutek rozprężenia zapadniętych pęcherzyków). Udowodniono, że dodatnie iśnienie rzędu 30-50 cm H20 (2,9-4,9 kPa) stosowane w ciągu krótkiego czasu przez arkę dotchawiczą powoduje rozprężenie zapadniętych pęcherzyków. Intubację221 po- inien wykonać lekarz, lecz powinny tę umiejętność opanować również starsze położ-
-3, pracujące w szpitalu. IPPV stosowana przez ponad godzinę nie rokuje dziecku obrze. Jeśli w ciągu 20 minut nie powróci własna czynność oddechowa, należy przy- ąpić do podawania wodorowęglanów i glukozy do żyły pępowinowej. Pożądane jest ‚naczanie wartości gazometrycznych i elektrolitów we krwi. (Patrz także: Gregory . A., „Methods of Neonatal Respiratory Assistance”, Br. J. Anaesth,, 1973, 45, Suppl., 16 Brown J. K. i wsp. ,,Problems of Assisted Respiration in the Neonate”, Ibid., 1973,